روانشناسی فیشینگ: درک تاکتیک های مورد استفاده توسط مجرمان سایبری
معرفی
فیشینگ حملات همچنان تهدید قابل توجهی برای افراد و سازمان ها به شمار می روند. مجرمان سایبری از تاکتیک های روانی برای دستکاری رفتار انسان و فریب قربانیان خود استفاده می کنند. درک روانشناسی پشت حملات فیشینگ می تواند به افراد و کسب و کارها کمک کند تا بهتر از خود محافظت کنند. این مقاله به تاکتیک های مختلف مورد استفاده توسط مجرمان سایبری در تلاش های فیشینگ می پردازد.
تاکتیک های مورد استفاده مجرمان سایبری
- بهره برداری از احساسات انسانی: فیشرها از احساساتی مانند ترس، کنجکاوی، فوریت و طمع برای دستکاری قربانیان خود استفاده می کنند. آنها احساس فوریت یا ترس از دست دادن (FOMO) را ایجاد می کنند تا کاربران را وادار به کلیک بر روی پیوندهای مخرب یا ارائه موارد حساس کنند. اطلاعات. با شکار این احساسات، مجرمان سایبری از آسیب پذیری های انسانی سوء استفاده می کنند و شانس حملات فیشینگ موفق را افزایش می دهند.
- شخصی سازی و محتوای سفارشی: برای افزایش اعتبار، فیشرها پیام های فیشینگ خود را شخصی می کنند. آنها از نام قربانیان، مشخصات شخصی، یا ارجاع به فعالیت های اخیر استفاده می کنند و این ارتباط را قانونی جلوه می دهند. این تماس شخصی احتمال کلاهبرداری و به اشتراک گذاری اطلاعات حساس را افزایش می دهد.
- اقتدار و فوریت: فیشرها اغلب به عنوان چهره های معتبر مانند مدیران، مدیران فناوری اطلاعات یا افسران مجری قانون ظاهر می شوند تا احساس مشروعیت و فوریت ایجاد کنند. آنها ممکن است ادعا کنند که حساب گیرنده به خطر افتاده است و نیاز به اقدام فوری دارد. این فشار روانی افراد را وادار می کند تا بدون ارزیابی دقیق صحت درخواست، واکنش سریع نشان دهند.
- ترس از عواقب: مجرمان سایبری از ترس عواقب منفی برای دستکاری قربانیان سوء استفاده می کنند. آنها ممکن است ایمیل هایی مبنی بر تهدید به تعلیق حساب، اقدام قانونی یا ضرر مالی ارسال کنند، مگر اینکه اقدام فوری انجام شود. هدف این رویکرد ترس محور، نادیده گرفتن تفکر منطقی است، و باعث می‌شود افراد بیشتر از خواسته‌های فیشر پیروی کنند.
- اعتماد به اطلاعات مشترک: فیشرها از اعتماد افراد به اطلاعات به اشتراک گذاشته شده در شبکه های اجتماعی یا حرفه ای خود سوء استفاده می کنند. آنها ممکن است ایمیل های فیشینگ را به صورت پیام هایی از همکاران، دوستان یا اعضای خانواده ارسال کنند. با استفاده از روابط موجود، مجرمان سایبری شانس کلیک کردن گیرندگان بر روی پیوندهای مخرب یا ارائه داده های حساس را افزایش می دهند.
- جعل هویت از ارائه دهندگان خدمات: فیشرها اغلب جعل هویت ارائه دهندگان خدمات محبوب، مانند ارائه دهندگان ایمیل، پلت فرم های رسانه های اجتماعی یا وب سایت های خرید آنلاین هستند. آنها اعلان‌هایی درباره نقض امنیت حساب یا فعالیت‌های غیرمجاز ارسال می‌کنند و از گیرندگان می‌خواهند اعتبار خود را با کلیک کردن روی پیوندهای جعلی تأیید کنند. با تقلید از پلتفرم‌های آشنا، فیشرها حس مشروعیت را ایجاد می‌کنند و احتمال تلاش‌های فیشینگ موفق را افزایش می‌دهند.
- دستکاری روانشناختی از طریق URL ها: فیشرها از تاکتیک هایی مانند مبهم سازی URL یا دستکاری لینک ها برای فریب گیرندگان استفاده می کنند. آنها ممکن است از نشانی‌های اینترنتی کوتاه شده یا لینک‌های گمراه‌کننده استفاده کنند که شبیه وب‌سایت‌های قانونی است و باعث می‌شود کاربران تصور کنند که از دامنه‌های مورد اعتماد بازدید می‌کنند. این ترفند روانشناختی شناسایی وب‌سایت‌های جعلی را برای افراد چالش برانگیز می‌کند و به موفقیت حملات فیشینگ کمک می‌کند.
نتیجه
درک روانشناسی پشت حملات فیشینگ در دفاع در برابر مجرمان سایبری بسیار مهم است. با شناخت تاکتیک هایی که به کار می برند، افراد و سازمان ها می توانند توانایی خود را برای شناسایی و کاهش تلاش های فیشینگ افزایش دهند. کاربران با هوشیاری، شک و تردید و آگاه بودن می توانند از خود و اطلاعات حساس خود در برابر دستکاری روانی فیشرها محافظت کنند.
