نحوه درک سطوح شدت حادثه در امنیت سایبری

سطوح شدت حادثه

معرفی:

درک سطوح شدت حادثه در امنیت سایبری برای سازمان ها برای مدیریت موثر ریسک سایبری و واکنش سریع به حوادث امنیتی ضروری است. سطوح شدت حادثه راه استانداردی را برای طبقه بندی آن ارائه می دهد ضربه یک نقض امنیتی بالقوه یا بالفعل، به سازمان‌ها اجازه می‌دهد منابع را بر این اساس اولویت‌بندی و تخصیص دهند. این مقاله به این موضوع می‌پردازد که سطوح شدت حادثه چیست، چگونه تعیین می‌شوند و چرا درک آن‌ها برای سازمان‌ها مهم است.

 

سطوح شدت حادثه چیست؟

سطوح شدت حادثه برای طبقه بندی تأثیر یک حادثه، از کم (کمترین شدت) تا بحرانی (شدیدترین) استفاده می شود. سازمان ها معمولا از سه یا چهار دسته مختلف استفاده می کنند: بالا، متوسط، پایین و گاهی اوقات بحرانی. هر دسته به تعریف گام‌های اصلاحی که باید برداشته شوند، منابع برای تخصیص و چارچوب زمانی مورد نیاز قبل از اینکه حادثه حل شود کمک می‌کند.

 

سطوح شدت حادثه چگونه تعیین می شود؟

سازمان‌ها سطوح شدت حادثه را با ارزیابی طیف وسیعی از معیارها مانند تأثیر بالقوه بر عملیات تجاری، دارایی یا داده‌های محرمانه/یکپارچگی/در دسترس بودن تعیین می‌کنند. تعداد کاربران/سیستم های تحت تاثیر؛ مدت زمان قرار گرفتن در معرض؛ پیامدهای قانونی؛ و غیره. هر معیار با یک امتیاز خاص همراه است که سپس جمع می شود تا یک نمره کلی برای حادثه بدست آید. بر اساس این امتیاز، سازمان ها تصمیم می گیرند که چه سطحی از شدت را به آن اختصاص دهند.

 

چرا سطوح شدت حادثه مهم است؟

سطوح شدت حادثه راه استاندارد شده ای را برای طبقه بندی تأثیر یک حادثه امنیتی به سازمان ها ارائه می دهد و آنها را قادر می سازد تا پاسخ را اولویت بندی کرده و اقدام مناسب را انجام دهند. آنها همچنین به سازمان ها کمک می کنند تا با تمرکز بر حوادث با اولویت اول، منابع را به طور کارآمد تخصیص دهند. علاوه بر این، آنها مبنایی برای ارزیابی زمان واکنش به حادثه و توسعه فرآیندهایی برای اطمینان از اینکه به همه حوادث به موقع پاسخ داده می شوند، فراهم می کنند.

 

نتیجه:

درک سطوح شدت حادثه بخش مهمی از مدیریت موثر ریسک سایبری است. این به سازمان‌ها اجازه می‌دهد تا فعالیت‌های امنیتی خود را اولویت‌بندی کنند، منابع را به طور مؤثرتری تخصیص دهند و به نقض‌های امنیتی بالقوه یا واقعی واکنش سریع نشان دهند. با استفاده از سطوح شدت حادثه، سازمان ها می توانند وضعیت امنیتی کلی خود را تقویت کرده و خطرات مربوط به از دست دادن یا سرقت داده ها را کاهش دهند.