7 تهدید برتر امنیت سایبری که بر زنجیره تامین تاثیر می گذارد

تهدیدات زنجیره تامین

معرفی

مدیریت زنجیره تامین در سال‌های اخیر به طور فزاینده‌ای پیچیده شده است و کسب‌وکارهای بیشتری به فروشندگان و ارائه‌دهندگان خدمات شخص ثالث متکی هستند. این اتکا، شرکت‌ها را در معرض طیف وسیعی از خطرات جدید امنیت سایبری قرار می‌دهد که می‌تواند خطرات عمده‌ای داشته باشد ضربه در عملیات

در این مقاله، نگاهی به هفت مورد از مهمترین تهدیدات امنیت سایبری که امروزه زنجیره تامین با آن مواجه است، خواهیم داشت.

1. خودی های مخرب

یکی از مهم ترین تهدیدها برای زنجیره تامین، خودی های مخرب هستند. اینها افرادی هستند که دسترسی قانونی به سیستم ها و داده های شرکت دارند، اما از این دسترسی برای ارتکاب کلاهبرداری یا سرقت استفاده می کنند.

خودی های مخرب اغلب اطلاعات دقیقی از سیستم ها و فرآیندهای شرکت دارند که شناسایی و خنثی کردن آنها را دشوار می کند. در بسیاری از موارد، آنها تنها پس از آسیب قابل توجهی کشف می شوند.

2. فروشندگان شخص ثالث

یکی دیگر از تهدیدهای اصلی برای زنجیره تامین از سوی فروشندگان شخص ثالث است. شرکت ها اغلب وظایف مهمی مانند حمل و نقل، انبارداری و حتی تولید را به این فروشندگان برون سپاری می کنند.

در حالی که برون سپاری می تواند باعث صرفه جویی در هزینه و افزایش کارایی شود، شرکت ها را نیز در معرض خطرات جدید امنیت سایبری قرار می دهد. اگر سیستم فروشنده نقض شود، مهاجم می تواند به داده ها و سیستم های شرکت دسترسی پیدا کند. در برخی موارد، مهاجمان حتی توانسته اند سیستم های فروشنده را ربوده و به مشتریان این شرکت حمله کنند.

3. گروه های جرایم سایبری

جرایم اینترنتی گروه‌ها تیم‌های سازمان‌یافته از مجرمان هستند که در انجام حملات سایبری تخصص دارند. این گروه ها اغلب صنایع خاصی مانند مراقبت های بهداشتی، خرده فروشی و تولید را هدف قرار می دهند.

مهاجمان معمولاً سیستم‌های زنجیره تأمین را هدف قرار می‌دهند، زیرا داده‌های ارزشمندی مانند مشتری را ارائه می‌دهند اطلاعات، سوابق مالی و اطلاعات شرکت اختصاصی. با نقض این سیستم ها، مهاجمان می توانند آسیب قابل توجهی به شرکت و شهرت آن وارد کنند.

4. هکتیویست ها

هکتیویست ها افراد یا گروه هایی هستند که از هک برای پیشبرد یک برنامه سیاسی یا اجتماعی استفاده می کنند. در بسیاری از موارد، آنها حملاتی را علیه شرکت هایی انجام می دهند که معتقدند در نوعی بی عدالتی شریک هستند.

در حالی که حملات هکتیویستی اغلب بیشتر مخرب هستند تا مخرب، اما همچنان می توانند تاثیر زیادی بر عملیات داشته باشند. در برخی موارد، مهاجمان توانسته‌اند به داده‌های حساس شرکت مانند اطلاعات مشتری و سوابق مالی دسترسی پیدا کرده و منتشر کنند.

5. هکرهای تحت حمایت دولت

هکرهای تحت حمایت دولتی افراد یا گروه هایی هستند که توسط یک دولت ملی برای انجام حملات سایبری حمایت می شوند. این گروه ها معمولاً شرکت ها یا صنایعی را هدف قرار می دهند که برای زیرساخت ها یا اقتصاد کشور حیاتی هستند.

در بسیاری از موارد، مهاجمان تحت حمایت دولت به دنبال دسترسی به داده های حساس یا مالکیت معنوی هستند. آنها همچنین ممکن است به دنبال ایجاد اختلال در عملیات یا آسیب فیزیکی به تاسیسات شرکت باشند.

6. سیستم های کنترل صنعتی

سیستم های کنترل صنعتی (ICS) برای مدیریت و نظارت بر فرآیندهای صنعتی مانند تولید، تولید انرژی و تصفیه آب استفاده می شود. این سیستم ها اغلب از راه دور کنترل می شوند که آنها را در برابر حملات سایبری آسیب پذیر می کند.

اگر یک مهاجم به سیستم ICS دسترسی پیدا کند، می تواند آسیب قابل توجهی به شرکت یا حتی زیرساخت کشور وارد کند. در برخی موارد، مهاجمان توانسته اند سیستم های ایمنی را از راه دور غیرفعال کنند که منجر به حوادث صنعتی می شود.

سیستم های کنترل صنعتی

7. حملات DDoS

حمله انکار سرویس توزیع شده (DDoS) نوعی حمله سایبری است که تلاش می کند یک سیستم یا شبکه را با پر کردن ترافیک از منابع متعدد از دسترس خارج کند. حملات DDoS اغلب به عنوان یک سلاح در مناقشات سیاسی یا اجتماعی استفاده می شود.

در حالی که حملات DDoS می تواند مخرب باشد، به ندرت منجر به نقض داده ها یا سایر آسیب های جدی می شود. با این حال، آنها هنوز هم می توانند تأثیر عمده ای بر عملیات داشته باشند، زیرا می توانند سیستم ها و شبکه ها را برای مدت زمان طولانی از دسترس خارج کنند.

نتیجه

تهدیدات امنیت سایبری برای زنجیره تامین به طور مداوم در حال تغییر هستند و همیشه خطرات جدیدی در حال ظهور هستند. برای محافظت در برابر این تهدیدات، برای شرکت ها مهم است که یک استراتژی جامع امنیت سایبری داشته باشند. این استراتژی باید شامل تدابیری برای جلوگیری از حملات، شناسایی نقض‌ها و واکنش به حوادث باشد.

وقتی صحبت از زنجیره تامین می شود، امنیت سایبری مسئولیت همه است. با همکاری یکدیگر، شرکت ها و شرکای آنها می توانند زنجیره تامین را در برابر حملات ایمن تر و انعطاف پذیرتر کنند.